Η σημασία της ευγνωμοσύνης και πώς την ενισχύουμε στα παιδιά (05/12/2025)

 

Η περίοδος των Χριστουγέννων είναι γεμάτη υποχρεώσεις, δραστηριότητες, ατέλειωτες λίστες για ψώνια και συνεχή κουδουνίσματα του κινητού μας από τις υπενθυμίσεις. Είναι μια γλυκά κουραστική περίοδος, που παρόλο που φτάνει να μας εξαντλεί, κάθε χρόνο την περιμένουμε με αδημονία. Αλήθεια, βρίσκουμε όμως το χρόνο ανάμεσα στα μαγαζιά, τα λούνα παρκ και τις γιορτές των σχολείων και των ωδείων, να νιώσουμε αληθινά τη χαρά και να είμαστε ευγνώμονες για αυτή;

 

Η έλλειψη ευγνωμοσύνης για πράγματα που είναι αυτονόητα μέχρι…να μην είναι, χαρακτηρίζει τους ανθρώπους. Ο ζεστός καφές στο χέρι μια κρύα μέρα ενώ τρέχουμε για το γραφείο δεν μας ευχαριστεί πραγματικά, είναι σαν μέρος της ρουτίνας. Αλλά, σίγουρα, θα γκρινιάξουμε αν σήμερα δεν είναι όπως ακριβώς τον θέλουμε, αν η ζάχαρη είναι λίγη ή πολλή, αν το γάλα δεν χτυπήθηκε επαρκώς, αν είναι πολύ ζεστός ή χλιαρός. Αλλά ακόμα και αν είναι όπως τον θέλουμε, θα νιώσουμε ευγνώμονες που τον έχουμε; Θα νιώσουμε ευγνώμονες που στο σπίτι μας έχουμε ζέστη και φαγητό, που τα παιδιά μας φοιτούν σε ένα σχολείο με ασφάλεια, που θα κάνουμε και φέτος Χριστουγεννιάτικο οικογενειακό τραπέζι, που έχουμε φίλους, που κυκλοφορούμε στην πόλη ή το χωριό μας και χαιρετάμε τους γείτονες, που ζούμε σε μια χώρα που έχει ειρήνη, που είμαστε γεροί;

 

Πόσο κοινότυπα μπορεί να μας φαίνονται τα παραπάνω! Πόσο αντίλογο έχουμε όλοι μας για το πόσες δυσκολίες έχουμε καθημερινά, πόσο έχει ακριβύνει το σούπερ μάρκετ, το διάβασμα των παιδιών, η απεργία του μετρό, τα πρότζεκτ στη δουλειά που τελειώνει με κόπο το ένα και μας δίνουν δύο, που οι γονείς μας μεγαλώνουν κι έχουν περισσότερη ανάγκη την φροντίδα μας, που η δεύτερη ξένη γλώσσα δεν είναι πια αρκετή και πρέπει το παιδί μας να αρχίσει και τρίτη, που ούτε φέτος θα πάμε οι δυο μας το πολυπόθητο ταξίδι στο Παρίσι, αλλά ούτε και στο ρεβεγιόν των φίλων μας γιατί δεν έχουμε που να αφήσουμε τα παιδιά. Και πόσα ακόμα…

 

Η αίσθηση της ευγνωμοσύνης για ό,τι έχουμε, δεν σημαίνει ότι πρέπει να νιώθουμε τύψεις γι’ αυτά, ούτε ότι πρέπει να πιέσουμε το Μίλτο μας να φάει την τελευταία μπουκιά με το ζόρι γιατί «τα παιδάκια στην Αφρική πεινάνε», ή την Κατερίνα μας να μην ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη άλλη μία φορεσιά για την αγαπημένη της κούκλα γιατί κάποια παιδάκια δεν έχουν ούτε καν την κούκλα. Σε καμία περίπτωση η ενοχή δεν θα ενισχύσει την ευγνωμοσύνη. Αντιθέτως, θα την εξαφανίσει. Νιώθοντας όμως και δείχνοντας εμείς πρώτοι την ευγνωμοσύνη μας για το ότι όλοι μαζί απολαμβάνουμε μαλλί της γριάς στο παγκάκι και ας κάνει κρύο, την ευγνωμοσύνη μας για τον γείτονα που μας βοήθησε με τα ψώνια, για τη φίλη που μας πήρε τηλέφωνο στη γιορτή μας, για το χαμόγελο και την καλημέρα ενός αγνώστου που μας έκανε τόσο αναπάντεχα χαρούμενους, για το κέικ που βγάλαμε ζεστό από το φούρνο, για το δώρο του να έχουμε  ένας τον άλλον, για τις καθημερινές μας πολλές επιλογές, δείχνουμε και στα παιδιά μας με τον καλύτερο τρόπο πόσο απλή είναι.

 

Και όσο για εκείνο το ταξίδι στο Παρίσι ή το ρεβεγιόν ή μια απλή βόλτα στο κέντρο της πόλης με τα αθλητικά σας παπούτσια, δεν είναι άπιαστο όνειρο. Καλώντας στο 2102204202 ή στέλνοντας email στο info@paramana.eu η Paramana.eu  θα φροντίσει μία παιδαγωγός της ομάδας μας να περάσει πολύ όμορφα μαζί με τα παιδιά σας. Δεν είναι και αυτή η επιλογή άλλος ένας λόγος να είμαστε ευγνώμονες;